به بزمم دوش یار آمد به همراه رقیب اما

شبی با او بسر بردم ز وصلش بی نصیب اما

مرا بی او شکیبایی چه می فرمائی ای همدم

شکیب آمد علاج هجر دانم کو شکیب اما

ز هر عاشق رموز عشق مشنو سر عشق گل

ز مرغان چمن نتوان شنید از عندلیب اما

خورد هر تشنه لب آب از لب مردم فریب او

از آن سرچشمه من هم می خورم گاهی فریب اما

به حال مرگ افتاده است هاتف ای پرستاران

طبیبش کاش می آمد به بالین عنقریب اما